بر جدا نویسی‌ها
I
وقتی آقای منقول پشت تریبون قرار گرفت اول جرعه‌ای از «آب» داخل لیوان آب جلوی رویش را نوشید و بعد با طمانینه‌ی فراوان سخنرانی روز قبلش را ادامه داد: البته فرق‌های زیادی‌ست بین نگفتن و «نه» گفتن. «نه» گفتن موهبتی‌ست و کسانی که این موهبت را دارند از زندگی سراسر اطمینان و آرامشی برخوردار خواهند بود. اما نگفتن بلایی‌ست. کسانی که نمی‌گویند همیشه در عذابند. این‌ها هم همه‌شان حرف است که می‌گویند هر چه کم‌تر حرف بزنی کم‌تر خطا می‌کنی...

II
از بس که بر جدانویسی کلمات تاکید کرده‌اید؛ حروف‌نگار مکرمه همه‌ی عالم را جدا می‌نویسد؛
به‌جای نباید می‌نویسد نه‌باید،
به‌جای بگوید می‌نویسد به‌گوید،
به‌جای بجای می‌نویسد به‌جای،
به‌جای بدل می‌نویسد به‌دل
به‌جای...
به‌جای نگفتن می‌نویسد نه‌گفتن...

III
دیشب غم دل بدل(محل اختلاف) بگفتم(محل اختلاف) به نهفت (محل اختلاف)(نقطه ویرگول)
صبحش(منظور صبح‌روز بعد است) دیدم که دیگری هم می‌گفت(علامت تعجب)
غیر از من و دل راز مرا فاش که کرد(علامت سوال)
دیگر غم دل به دل(محل اختلاف) نمی‌باید(محل اختلاف) گفت (تایید)
2 Comments:
Anonymous ناشناس گفته‌ست؛
" جوونای قلعه ی پیر " در اعتراض به دستگیری نسیم خسروی ، شاعر وسینماگر کرمانی با شعری از الهام رعایی به روز و منتظر هم صدایی شماست .

Blogger ali kermani گفته‌ست؛
سلام اوسا. بابا خيلي جلويي . خيلي پر كار. ماشالله