طوفان فکری
طوفان فكری BRAIN STORMING یكی از شناختهشدهترین شیوههای برگزاری جلسات همفكری و مشاوره بوده و كاربرد جهانی دارد. این روش دارای مزایا و ویژگیهایی منحصر به فرد است. در واقع بسیاری از تكنیكهای دیگر منشعب از این روش است.
در اینجا ضمن معرفی كوتاهی از تاریخچه و تعریف طوفان فكری به بررسی قواعد این روش میپردازیم. آن گاه تركیب اعضا و گروه مشخص میشود و پس از آن روند برگزاری یك جلسه طوفان فكری ارائه میگردد تا دبیران و رؤسای جلسات بتوانند دامنهی كاربرد آن را ارزیابی كرده و در جای خود از آن استفاده كنند.
این روش توسط الكس اسبورن در سال 1988 معرفی گردید. در آن زمان بنیاد فرهنگی اسبورن این روش را در چندین شركت تحقیقاتی، بازرگانی، علمی و فنّی برای حل مشكلات و مسائل مدیریت به كار گرفت. موفقیت این روش در كمك به حل مسائل آن چنان بود كه ظرف مدّت كوتاهی به عنوان روشی كار آمد شناخته شد.
فرهنگ لغت و بستر، تعریف طوفان فكری را چنین بیان می دارد: «تكنیك برگزاری یك كنفرانس كه در آن سعی گروه بر این است تا راه حل مشخصی را بیابد.» در این روش همه نظرات در جمع بندی مورد استفاده قرار میگیرند.
روش طوفان فكری امروزه یكی از متداول ترین روشهای تصمیمگیری گروهی است و موجب گسترش و تحوّل بسیاری از روشهای مرتبط و مشابه گردیده است. دانشمندان زیادی در كتابهای خود به این روش پرداختهاند و جهت ارتقا آن كوشیدهاند.
رویهی برگزاری جلسات طوفان فكری
یك گروه شش تا دوازده نفری از اعضا انتخاب میشوند، «حتیالامكان از لحاظ رتبه همسان باشند»
مشكل به روشنی تعریف شده و برای شركتكنندگان توضیح كافی داده میشود.
حداقل یك هفته از طرح صورت مساله گذشته باشد «یعنی دستور كار هر جلسه قبلا اعلام شده باشد»
بلافاصله پیش از جلسهی اصلی طوفان فكری، برای اعضا، جلسهای توجیهی برگزار میشود؛
با نوشتن صورت مسئله بر روی تختهسیاه به طوری كه برای همه قابل خواندن باشد، جلسهی طوفان فكری شروع میشود.
رئیس جلسه چهار قاعدهی جلسهی طوفان فكری را متذكّر میشود.
هر یك از اعضا كه مایل به ارائهی پیشنهاد باشد دست خود را بالا میبرد و در هر نوبت یك پیشنهاد را ارائه میدهد.
رئیس جلسه طی یادداشتی دو كلمهای و كوتاه، هر یك از پیشنهادات را روی تخته سیاه مینویسد و در همین حال دبیر جلسه پیشنهاد را با جزئیات بیشتری ثبت میكند.
در صورت لزوم رئیس جلسه میتواند برای بر انگیختن اذهان در ارائهی پیشنهادات جدید صورت مسئله یا پیشنهادات ارائه شده، را مجدداً طرح كند.
مدت زمان هر جلسه نباید از حد مجاز، كه معمولا شصت دقیقه است، تجاوز كند.
نتیجه
در آخرین جلسهی گروه که برای حل گرهها و نقاط کور چند متن ادبی برگزار گردید با شدت گرفتن طوفان تمام اندیشههای دوستان و از جمله ایشان را باد با خود برد.
برای من که مرتب می ایم و می خوانمان این سیستم کامنت شما شده سوهان روح.گاهی که زبان غیر آدمی زاد پیش می گیرد و هیچ نمی فهمم چه باید بکنم.گاهی هم مثل الان سر به راه است...
نمی شود راحت ترش کرد؟بی این همه آداب و رسوم؟