البته که همین هاست که شما می فهمید و می نویسید و ما می خوانیم و می فهمثیم و تایید می کنیم. استاد!

از اینکه دوباره وبلاگت به روز می شه خوشحالم/ موفق باشی

صفحه‌اي كه سال‌ها پيش داشتي، هنوز خواننده داشت... گريه‌ام مي‌گيرد. نمي‌دانم چرا... دوباره آمدنت نمي‌دانم چرا ... مرا به يادم خودم انداخت به ياد سال‌هاي 80 و آن وب نويسي‌هاي تنداتند. ليلاي ليلي و ويرجينيا وولف و تند نويسي‌هاي ياشار و پيانيست و نيروانا و من تازه كار هم... بگذريم... اسب‌ها هنوز افتاده‌اند روي زمين و آدم‌ها... واي آدم ها آدم ها آدم ها... باز هم مي‌آيم اين‌جا

قد یک دنیا ..

محسن عزیز سلام،از یوسف شنیدم دوباره می نویسی امروز شنبه با فرصت بهتر مطالب رو نگاهی کردم و برخی رو خوندم. خوبه که دوباره به این شکل در ارتباطیم. مطلب راجع به رادیونامه برام جالب بود. چون چند وقتی حین سایت گردی رادیو هم گوش میدم. یکی رادیو زمانه و به تازگی هم رادیو سلاچنگ، هر دو در مدام تکرار کردن مطالب شان و انتخاب موسیقی متفاوت مشترکند.رادیو سلاچنگ در باب هنر و ادب مطالب بیشتری دارد اما بدون مجری زنده و بدون توضیح مناسب در مورد برنامه ها و معرفی کامل از مطالب ادبی که گاه توسط افرادی خوانده می شوند
اما در سایت شان که مطالب نوشتاری ست اطلاعات دقیق تر داده شده نمی دانم چرا همین کار را در رادیو انجام نمی دهند.
من هم حین رانندگی شنونده رادیو هستم و گوش دادن بیش از خواندن برایم لذت بخش است.
راستی خواهرم یکی از گردانندگان رادیو زمانه ست که از هلند پخش میشه
رادیو سلاچنگ گویا از ایران هست

دوستدارت پروین از کلن

چقدر کلیشه ایست این حرفها ! خسته شدیم. چتره ای هم نیست !

همین جوری بلاهته که از در و دیوار می ریزه!

salam. khosh halam ke dobare mikhanamat.

كوهي،به آواز در آمده..