::
عمر آقای منقول به اندازهی انجام آخرین پروژهی کلانی که در دست داشت نیز قد نداد. ایشان به برندهشدن در مناقصهها و مزایدههای کلان معروف بود و این نه بهخاطر ارتباطات پیچیده، که بهخاطر ذهن خلاق و قدرت ریسک هیولاوارش بود. همین پروژهی آخر او را ملاحظه کنید؛ واقعا حیف شد که به سرانجام نرسید؛ میتوانست نقطهی بازگشت -عطف- مهمی در تاریخ تولید و فرآوری باشد.
وقتی او طرح اولیهی «شیرسازی از روبهان مرده» را به یکی از متولیان امر ارائهکرد همه از قدرت خلاقیت ذهن او در شگفت شدند. ولی حیف که عمر او به اندازهی اتمام پروژه قد نداد و هنوز از ذوق بهبار نشستن اولین نمونهی آزمایشگاهی مکیف نشده بود که توسط اولین نمونهی این تبدیل خورده شد.
عمر او حتا قد نداد که قد و بالای شیر شیرشدهاش را هم ببیند. حتا قد نداد تا نامی برای شیرش بگذارد. عمر او حتا قد نداد تا با شیرش شیر بخورد و یا از دم روباهی که شیر شدهبود برای شیرش یالی بسازد، یا حتی دم شیرش را به جای دمِ روباه به شهادت بگیرد. او تبدیل شد به تودهای گوشت تازه، در جهاز هاضمهی شیر؛ تا پس از عبور از مسیر معین، برخی از یاختههای تنش در تن شیر بنشیند و برخی دیگر هم طبیعتا دفع شوند.
http://erfanamirkhosravi.blogfa.com/post-112.aspx